Wilamowianin - Wymysiöejer

Emu

Nie chcę Wam wtykać szpileczek, ale ortografia nie jest tylko Józefa Gary, ale, jak wynika z tekstów, także pani Mazner. Smile

Takie mam powołanie: zawsze przypominać o kobietach.

A przy okazji daję link do tabelki z tłumaczeniami słów na niemiecki, holenderski i angielski, z angielskiej Wikipedii. Mam wrażenie, że za granicą wymysojer bardziej znany niż w Polsce... Sad

[link widoczny dla zalogowanych]
Trochę uwag na temat pochodzenia słów, np. ciekawe przypuszczenie na temat angielskiego pochodzenia słowa "mikieła".

Henryk

Proszę coś napisać o pani Mazner.

Emu

Ja sama wiem tyle, ile wyczytałam w którymś z artykułów... Wg niego niejaka p. Irmgarda Mazner pomagała panu Garze w tworzeniu ortografii wilamowskiej. Historia kobiet istnieje, historia całego świata to także nasza historia. Smile

wymysojer

Muszę się dokładnie dowiedzieć, ale Pani Irmgarda Mazner chyba tylko pomagała przy ustalaniu pisma. Obiecuję wam, że w najbliższym czasie coś na ten temat napiszę. Wszystkich urażonych moją niewiedzą serdecznie przepraszam. Embarassed

Aneta

Witam!

Chciałabym w tym miejscu jednoznacznie odnieść się do ukłucia „szpileczki“, którą chce wetknąć jedna z użytkowniczek tego forum.
Znam historię tworzenia książki mojego dziadka Józefa Gary „Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach“ oraz „Słownika języka wilamowskiego“, począwszy od pomysłu aż do końcowego etapu jej wydania. Sugerowane zostało tutaj, że pani Inga Mazner pomagała panu Garze w tworzeniu ortografii, ale muszę jednak kategorycznie zaznaczyć, że nie miała z tym nic wspólnego. Gdy narodził się pomysł wydania tych wierszy pan Gara pokazał kilka z nich pewnej osobie (nie chcę tutaj przytaczać nazwiska), która to osoba bez zgody autora przekazała je w celu dalszej konsultacji właśnie pani Mazner. Pani Inga Mazner naniosła jednak kilka poprawek, które dotyczyły jedynie zastąpienia danego słowa innym. Z większością poprawek dokonaną przez panią Mazner autor jednak się nie zgodził, jak również nigdy nie doszło do ich osobistego spotkania i omówienia tychże poprawek. Był to tylko jedyny epizod do którego została włączona przypadkowo osoba trzecia i to bez zgody autora.

Słownik języka wilamowskiego zrodził się trochę później. Jestem również jego współautorką i z całym przekonaniem stwierdzam, że nie był on konsultowany z żadną inną osobą. Został on napisany na podstawie pisowni jaką przyjął sobie pan Gara. Język wilamowski nigdy nie miał swojej ustalonej pisowni więc p.Gara chcąc pisać wiersze musiał sobie narzucić pewien schemat według którego się trzymał przy ich pisaniu. Schemat ten nie jest trudny gdyż wyrazy pisze się tak jak się je słyszy używając przy tym niemieckich „umlautów“ aby brzmienie tych wyrazów odzwierciedlało ówczesną wymowę. Wprowadził również kombinację liter AO, które czyta się jak przedłużone i zmiękczone O. Jak jest nie trudno zauważyć większość wyrazów wilamowskich jest podobna do słów niemieckich więc po obupólnych ustaleniach uzgodniliśmy pisownię wyrazów z literami „h“ i „ch“, trzymając się pisowni niemieckiej. Jeżeli odpowiednik wyrazu wilamowskiego po niemiecku zawiera literę „h“ to tym samym w wyrazie wilamowskim również przyjęliśmy pisownię litery „h“. To samo odnosi się do litery „ch“. Ustaliliśmy tak żeby prościej było zapamiętać pisownię wyrazów wilamowskich jeżeli ktoś zna już język niemiecki, aby można było po prostu łatwiej zapamiętać. Tak więc jak widać nie ma w tym żadnej filozofii.

Z ludźmi tak to już niestety bywa, na początku nikt nie chce podjąć się takiego wyzwania, ale jak jest już wszystko gotowe to każdy chciałby się pod tym podpisać, próbując tym samym manipulacjami podważać to co autor sam stworzył…………..

Internet oraz fora internetowe są w dzisiejszym świecie takim narzędziem, że każdy może wszystko i o wszystkich wypisywać lącznie z plotkami, pomówieniami i snuciem intryg. Jeżeli osoba mająca taką sensacyjną wiadomość, zarzucając komuś coś co nie miało miejsca jest pewna tego co pisze to dlaczego nie ujawni swoich personaliów tylko pisze posługując się nickiem i fikcyjną miejscowością.
Widocznie coś się komuś nie podoba, że tak dużo zaczyna się mówić i robić wokół naszego języka a tym samym wokół książki mojego dziadka Józefa Gary. On sam jest również zbulwersowany tym zaistniałym faktem.
Zazdrość ludzka nie zna granic.

Pozdrawiam serdecznie,
Aneta Mika

Emu

Pani Aneto... ja się w tym nie orientuję, piszę, co wyczytałam. Po prostu jestem bardzo wrażliwa na punkcie udziału kobiet i kiedy spotkam w jakimś przedsięwzięciu kobietę, cieszę się jak dziecko. W tym też nie ma żadnej filozofii złośliwości, "szpileczka" była określeniem żartobliwym, chodziło o szpileczkę feministyczną, a nie czyjeś uzurpowanie sobie współudziału. Nie chcę tu siać żadnych sporów, chodziło mi tylko i wyłącznie o moją radość z domniemanego udziału pani Mazner.
Co do ukrywania personaliów - prosze bardzo, w rzeczywistości nazywam się Ewa Ulińska i mieszkam w "Warszawce". Niemniej wydaje mi się, że pseudonimy i żartobliwe, nie-autentyczne określenia miejsca pochodzenia są na forach internetowych w pełni akceptowalne. Wybrałam wymyślone Bezgranicze dlatego, że nie istnieje poza moimi myślami miejsce, gdzie czułabym się naprawdę u siebie, kultura, z którą mogłabym się w pełni utożsamiać. Filozofia oczywiście w tym jest, ale nie polega ona na wszczynaniu kłotni.

wymysojer

przepraszam, mój błaąd pomyliłem się. Pisownia p. Mazner to całkiem co innego Bardzo , ale to bardzo przepraszam wszystkich urażonych. Nie wiem, jak mam przepraszać

wymysojer

Naprawdę proszę się na mnie nie gniewać, zagalopowałem się, proszę przyjąć moje przeprosiny.

Aneta

Witam ponownie!

Jeszcze tylko parę słów do pani Ewy.
Tak, ja również nie chcę prowadzić z nikim żadnych sporów tylko w tym wypadku chcę jedynie bronić swoich interesów (bo też jestem kobietą), jak również dbać o to żeby przez bezmyślne wtrącenie kilku zdań nie ucierpiał na tym wizerunek wiarygodności autora, 77 letniego człowieka, który wszystko to co robi, robi z wielką pasją. W ten właśnie sposób próbuje zostawić dla potomnych to, co już powoli wymiera, czyli język aby nie wymarł on wraz z ostatnią osobą, która się nim jeszcze sprawnie posługuje.
Chodzi mi tylko o to, żeby pisać takie rzeczy trzeba mieć pewność i całkowitą tego świadomość aby przypadkiem nie uderzyć w dobre imię autora. Czytając te parę zdań zaskakującej wiadomości niejeden może się nią zasugerować i w tym momencie zostaje podważony autorytet co do wiarygodności pracy, i dlatego nie chciałam aby plotka zaczęła się rozwijać gdybym pozostawiła tę wiadomość bez echa.

Pozdrawiam serdecznie

Emu

Ale jednak miała kobieta udział w tworzeniu ortografii wilamowskiej - Pani we własnej osobie. Smile

Aneta

Feministką raczej nie jestem, ale uważam, zresztą tak jak pewnie i Ty Pani Ewo, że kobiety nie są w niczym gorsze od mężczyzn, a niejednokrotnie mają nawet większą siłę przebicia.
Tak więc w miarę swoich sił i możliwości dołożę większych starań aby podtrzymywać naszą wilamowską kulturę i tradycje i nie pozwolić odejść im w zapomnienie…………..

wymysojer

czy to oznacza,że mi pani wybaczyła?

Aneta

Nie musisz się aż tak martwić i obwiniać za całą tę zaistniałą sytuację bo w tym nie ma przecież Twojej winy i cieszy mnie nawet to, że próbujesz zawsze stawać na wysokości zadania, nie zostawiając żadnego postu bez odpowiedzi. Moje uwagi dotyczyły tylko i wyłącznie wiadomości napisanych przez panią Ewę, ale to już też zostało wyjaśnione. Wink

wymysojer

Niestety jest w tym też moja wina, ale napisałem już do administratora, żeby zmodyfikował mój godny potępienia post.

Jeszcze raz przepraszam Embarassed

Aneta

Jeżeli chciałbyś zmienić coś w swoim poście (gdy jesteś zalogowany) to zawsze masz taką możliwość i możesz zrobić to sam. Obok swoich postów masz trzy ikony „cytuj“, „zmień“ lub „x“ aby usunąć dany post. Klikasz na „zmień“ i pojawia Ci się Twój tekst, który dowolnie możesz zmienić, następnie klikasz na „Wyślij“ i tekst zostanie automatycznie zmieniony.